بررسی خصوصیات روان سنجی مقیاس نیاز به نمایشگری

هدف پژوهش حاضر، بررسی خصوصیات روان‌سنجی مقیاس نیاز به نمایشگری بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی که در سال تحصیلی 95-94 مشغول به تحصیل بودند، تشکیل داد. از این جامعه آماری، تعداد 350 دانشجو به روش در نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در این مطالعه شرکت کردند. برای جمع‌آوری اطلاعات از مقیاس نیاز به نمایشگری فرانکوسکی و همکاران (2016) استفاده شد. روش پژوهش همبستگی است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش‌های ضریب همبستگی پیرسون، آلفای کرونباخ و تحلیل عاملی تاییدی مرتبه اول و دوم استفاده شد. یافته‌های مربوط به همبستگی نشان داد که بین مقیاس نیاز به نمایشگری با خرده مقیاس های آن رابطه معناداری وجود دارد (دغل کاری بین‌فردی 73/0، رک‌گویی تکانشی 68/0 و ادراک مداوم قربانی 64/0- 001/0p<). ضرایب آلفای کرونباخ برای خرده مقیاس دغل کاری بین فردی 81/0، رک گویی تکانشی 70/0، ادراک مداوم قربانی بودن 76/0 و کل مقیاس 79/0 به دست آمد. نتایج مربوط به تحلیل عاملی تاییدی نیز نشان داد که مدل اندازه‌گیری نیاز به نمایشگری از برازش مناسبی در نمونه ایرانی برخوردار است ( 91/0=CFI، 93/0=NFI و 050/0=RMSEA).